
Lisa, het meisje van de vergeten foto
Al sinds 2007 nemen we foto’s van van onze leerlingen die net hun rijbewijs behaalden. Het is zalig om terug te kijken naar die blije gezichten. Het geeft ons mooie herinneringen aan al die leerlingen die samen met hun lesgever hard werkten om een rijbewijs te behalen en toe te treden tot de gemeenschap van verantwoordelijke chauffeurs.
Af en toe missen we eens een foto. Meestal ligt het aan de lesgever die een foto vergeet te nemen tijdens de enthousiaste aankomst aan de rijschool of in de haast naar het toilet.
Lisa Sichien is een van die ‘vergeten’ leerlingen van 2017. We vroegen haar om een foto door te sturen en maakten er gebruik van om even te vragen hoe het met haar gaat.
Studeer je nog Lisa?
‘Ja, ik deed eerst sociaal werk maar ondervond al snel dat deze richting me minder lag. Ik zit nu in mijn tweede jaar orthopedagogie en heb dit jaar vooral theoretische vakken met onder andere ook een voorbereiding op de fameuze bachelorproef. Er komt veel zelfstandig werk bij kijken en ik vind het zwaar. Maar er zijn nog veel studenten die moeten zwoegen. Ik klaag niet en kom er wel.’
Welke impact heeft het Coronavirus op je leven nu?
‘Ik vind deze hele ‘Coronacrisis’ -als ik het zo mag noemen- best wel eng. Het lukt wel om er mee om te gaan. Ik woon bij mijn ouders op de boerderij en kan eens vluchten bij de beestjes om energie te tanken. Nu op een appartement zitten, dat kan ik me wel moeilijk voorstellen. Tijdens het weekend werk ik in Emiliani te Lokeren waar mensen met een beperking worden opgevangen. Hen een leuke dag bezorgen staat dan voorop. Zij begrijpen vaak niet waarom ze niet naar huis kunnen.’
‘Sinds het behalen van mijn rijbewijs ben ik altijd degene aan het stuur’
Wat veranderde een rijbewijs aan je leven?
‘Het moment dat je te horen krijgt dat je geslaagd bent: dat is een en al euforie. Ik was zo blij en trots op mezelf dat ik dat doel bereikt had. Sindsdien ben ik altijd degene aan het stuur. Zo ontlast ik mijn mama maar vooral ook omdat ik heel graag autorijd. Maar ik fiets ook nog veel. De korte afstanden naar de bakker of bij het lief, daarvoor is het maar al te gek dat je de auto zou nemen. En het is gezond en milieuvriendelijk. Ik begin meer en meer interesse te krijgen in het rijden met verschillende voertuigen en met verschillende pk’s. Maar je zal me niet te snel zien rijden.
Ik durf te zeggen dat ik een veilige bestuurder ben. Het lukt me om de regels te volgen en als ik eens een foutje maak omdat ik iets niet gezien had dan maak ik een plan om de volgende keer beter te doen. Altijd perfect rijden, ik vrees dat niemand dit kan.’
Hoe verliep je opleiding?
‘Mijn rijopleiding is met ups en downs verlopen. In mijn basisopleiding ging het niet altijd zo vlot. Soms dacht ik wel eens dat het nooit ging lukken, ook al leerde ik veel. En plots kwam die klik daar en lukte het gewoon. Voor mijn rijexamen focuste mijn lesgever meer op het volgen van mijn gevoel. Dat werkte voor mij. Ik kreeg veel zelfvertrouwen en geloofde erin dat ik zou kunnen slagen.’
‘Ik kon zomaar 2 keer gebuisd geweest zijn in 1 minuut.’
Wat weet je nog van je rijexamen?
‘Er zijn een paar situaties die me eeuwig zullen bij blijven. Ik koos ervoor om op het examen de GPS te gebruiken terwijl ik die eigenlijk bijna nooit gebruikte. Je mag het altijd een beetje spannend maken he. Op een bepaald ogenblik kwam ik aan een kruispunt en zei de GPS rechtsaf terwijl ik verplicht linksaf moest. Ik zag het gelukkig en sloeg linksaf. Dat gaf toch wat stress want op het einde van de volgende straat moest je verplicht naar rechts, voor mij sloeg iedereen ook rechtsaf en blijkbaar pinkte ik tot op het einde toch naar links. Pas helemaal op het einde koos ik nog voor de goeie richting. Ik kon dus zomaar 2x gebuisd geweest zijn binnen 1 minuut. Maar 2 keer nam mijn gezond verstand het tijdig over van de stress. Laat ons zeggen dat het een leerrijke situatie was.’
Ben je na het behalen van je rijbewijs nog in lastige of gevaarlijke verkeerssituaties terechtgekomen?
‘Toch wel. Vooral als andere bestuurders geen voorrang geven. Dit kan frustrerend zijn maar ik laat dit over me heen gaan. Mensen die bumperkleven terwijl ik een normale snelheid rijd, dat kan me ook wel irriteren. Er kwam eens een SUV ‘in mijn gat plakken’ toen ik met mijn vriend zijn auto reed. Ik dacht bij mezelf, vooruit daar gaan we weer. Maar het was gewoon een vriend van mijn vriend die de auto herkende en die zo dicht kwam rijden om te zwaaien en een goeiedag te zeggen. Kennissen hebben zo al eens naast mij ook aan het rode licht de hele tijd zitten zwaaien, maar ik vertikte het blijkbaar om even opzij te kijken. Focus he. Ik heb ook wel al een paar keren een ‘coup de frein’ moeten geven. Dan ben ik blij dat ik goeie remmen heb. Maar ik rijd nog altijd graag met de auto!’
Welke tips heb je voor leerlingen die nog moeten beginnen aan hun opleiding?
‘Luister niet naar diegenen die meerdere keren examen hebben moeten afleggen en daar negatief over zijn. Daar heb je niks aan. Luister naar jezelf en maak er het beste van. Ik had 49/50 op mijn theorie-examen en slaagde meteen voor het praktijkexamen. Zo kan het dus ook. Geloof in jezelf en gaat het wat trager, dat is niet erg. Je hebt je hele leven de tijd he. Alles komt wel goed.
Succes aan iedereen!’