En waarom ze toch hun rijbewijs kregen

Leerlingen die met de auto botsen tijdens hun rijexamen. Het gebeurde -hout vasthouden- mààr twee keer in het 24-jarige bestaan van Rijschool Donkmeer. Tussen de duizenden leerlingen vallen die ongevallenstatistieken dus best mee. En al zeker als je weet dat ze allebei geslaagd en ongeschonden naar huis vertrokken.

Bij dertiger Sander Michiels gebeurde het een goede twaalf jaar geleden. “Ik kwam uit een kleine straat aan een T-kruispunt met de expresweg. Er was een invoegstrook op de expresweg en daar ben ik op gereden. Maar omdat er gewerkt werd aan de weg kon ik niet goed inschatten of het veilig was om door te rijden, dus stopte ik even op de strook. De man die in het voertuig achter me zat, zag blijkbaar wel dat de situatie veilig was en veronderstelde dat ik zou blijven rijden. En dus reed hij door en tegen onze auto.”

“Zonder woorden reden we terug naar het examencentrum”

“Er was wel wat materiële schade, want we hadden een goede klap gekregen. Mijn lesgever Bert en ik kwamen er goed vanaf, de examinatrice minder. Ze kreeg in een vorig ongeval een whiplash te verduren en kreeg er toen terug last van. Bert vroeg aan de tegenpartij of die ons even wou volgen tot aan het examencentrum om daar het ongevallenformulier in te vullen.”

“Je begrijpt wel dat ik dacht dat het er niet goed uitzag. Zonder woorden reden we terug naar het examencentrum. Ik dacht dat het afgelopen was en ik een nieuwe examendatum zou moeten vastleggen. Maar tot mijn grote verbazing bleek ik geslààgd. De reden? Ik had niet echt iets fout gedaan, want was uit veiligheidsoverwegingen gestopt en had mijn volledige rit nog kunnen uitrijden. Dus vandaar dat ik toch slaagde”, aldus Sander.

“De chauffeur stapte woedend uit en trok mijn autodeur open”

Victor De Meyer (18) deed afgelopen kerstvakantie zijn rijexamen. “Nadat ik een risicoperceptietest aflegde mocht ik beginnen aan de praktische proef. Ik reed van de parking van het gebouw in Sint-Niklaas en sloeg linksaf. Tien meter voor ons stond een auto stil. Ik stopte en wachtte gewoon, want wou voorzichtig zijn. De auto reed opeens achteruit en bleef achteruitrijden. Ik toeterde een paar keer om duidelijk te maken dat wij achter hem stonden.”

“En toen reed de auto tegen ons, stapte de chauffeur woedend uit en trok hij mijn autodeur open. Dat was enorm verschieten. Hij zei dat ik had moeten toeteren, maar dat had ik gedaan.”

“Mijn lesgever Freddy was ook aangedaan. Hij zei dat hij zelf achteruit zou gereden zijn, maar begreep dat ik bleef staan. Zowel de examinator als Freddy vertelden dat ik goed reageerde. Het voertuig en wij hebben er niets aan overgehouden, omdat de man tegen een lage snelheid op ons inreed.”

Victor mocht zijn examen nog verder afleggen. “Verzekeringspapieren werden ingevuld en de examinator had gelukkig de tijd om te wachten. En ik slaagde die dag. Gelukkig, want dat rijbewijs komt goed van pas om te pendelen van en naar de universiteit. Ik had al een brommer, maar een auto is toch nog handiger.”