Fadime zit nu helemaal aan het stuur van haar leven

Voor de 21-jarige Fadime Yalcinkaya betekent autorijden een stuk vrijheid winnen. Een wereld van verschil met een jaar geleden, toen haar leven aan een zijden draadje hing. “Toen ik ontwaakte na de harttransplantatie voelde ik me ongelofelijk opgelucht”, vertelt de inspirerende vrouw.

De eerste twintig jaar van Fadime verliepen anders dan die van de meeste van haar leeftijdsgenoten. “Dokters zeiden al toen ik drie jaar oud was dat ik niet lang meer zou leven. En nog eens toen ik tien, veertien en twintig was. Ik heb een aangeboren hartafwijking. De linkerkamer -zowel onder als boven- van mijn hart ontbrak. Op mijn zevende stopte mijn hart met groeien. Daarom was ik als kind sneller moe dan anderen tijdens het spelen en zwemmen.”

Pacemaker

“Vroeger moest ik heel veel dingen bannen. Bosklassen, turn- en zwemlessen en stagewerk: allemaal uit den boze. Die leuke dingen werden vervangen door rusten thuis en ziekenhuisopvang. Tijdens mijn puberteit voelde ik me kwaad omdat ik ziek was en kwam ik mijn kamer niet uit. Na een tijd kon ik die negatieve gedachten loslaten en vervangen door nieuwe: ik doe gewoon verder met mijn leven tot zover ik kan. En als ik ooit genees kan ik dan doen wat ik graag wil doen.”

“Afscheid nemen van mijn familie was een moeilijk maar mooi moment”

“Ik had een pacemaker waar de batterijen af en toe van vervangen werden. Toen de pacemaker opgebruikt was, belandde ik op een transplantatielijst. De maand voor de transplantatie verergerde mijn toestand heel erg. Ik viel thuis flauw en had nog amper 7% zuurstof in mijn longen.” In allerijl werd Fadime naar het ziekenhuis in Leuven gebracht en belandde ze in een spoedprocedure voor een harttransplantatie.

“De verpleegster zei dat de maximale wachttijd op de lijst een maand was. Net na twee weken vonden ze een donorhart. Maar veel hoop op overleven kreeg ik niet van de artsen. Het was een 80-20-kwestie: 80% niet leven en 20% wel. Op je dood wachten, dat is zwaar.”

Afscheid nemen

Hoe moeilijk de situatie ook was, de avond voor haar transplantatie noemt Fadime het mooiste moment van haar leven. “Heel mijn familie zakte af naar het ziekenhuis. Iedereen weende, maar ik kon niet mee huilen. Ze dachten dat ik ging sterven en ik vond dat ik moest lachen voor hen. Als ik ook verdrietig zou geweest zijn, was de positieve energie weg. Afscheid nemen van mijn familie was een verschrikkelijk moeilijk, maar ongelofelijk mooi moment tegelijkertijd.”

Fadime nam afscheid van haar ouders, broers en zus maar dat bleek gelukkig maar voor enkele uren. “Toen ik mijn ogen opendeed na de harttransplantatie voelde ik me gigantisch opgelucht: oef, het is gedaan!”

“Ik wil de bergen instappen tot in de wolken en goede zuurstof inademen”

“Ze noemen me een wonderkind, omdat ik al zoveel doorstaan heb. Sinds de operatie verloopt alles eersteklas. In principe heb ik nu evenveel kansen dan anderen en kan ik ook 90 jaar worden. Wel mijd ik drukke plekken en blijf ik opvolging krijgen maar in principe is alles in orde”, glimlacht Fadime.

Dromen die uitkomen

Nu het leven aan haar voeten ligt, is ze vastbesloten om haar dromen te laten uitkomen. “Vroeger haatte ik sporten, nu hou ik ervan simpelweg omdat het gaat. Door mijn ziekte heb ik mijn school niet kunnen afmaken. Daarom volg ik nu in avondschool Manicure en Make-up en wil ik daar mijn beroep van maken. En mijn rijbewijs, dat wil ik snel halen.”

Twee keer startte Fadime met een lessenreeks bij Rijschool Donkmeer, maar dat moest ze door haar ziekte onderbreken. Derde keer, goede keer want ondertussen heeft ze de verplichte lessenreeks achter de rug zodat ze alleen kan rijden. “Nu neem ik de auto en ben ik vrij om te doen wat ik wil. Ik hoef niet meer te wachten tot mijn mama mij oppikt maar ben onafhankelijk.

“Wat ook nog op mijn lijst staat? De Zwarte Zee, Izmir, Istanbul en andere prachtige plekken in Turkije bezoeken deze zomer. Ik wil de natuur intrekken en de bergen instappen tot in de wolken. Goede zuurstof in mijn longen inademen. Positieve energie in je leven is belangrijk: jezelf gezond houden en genieten van het leven. Dat is veel waard.”

Wil je je registreren als donor? Ga langs bij het gemeentebestuur om je gratis te registreren.